Aó dài – narodowy wietnamski strój kobiecy.
Aó dài („długa suknia”) to narodowy wietnamski strój kobiecy. Nazwą tą określa się zarówno samą suknię-tunikę, wysoko rozciętą po bokach, jak i zestaw z szerokimi spodniami, z którymi jest noszona. W swojej obecnej postaci aó dài powstało w pierwszej połowie XX wieku i od tej pory podlegało wielu zmieniającym się modom.
Klasyczna wersja wykończona jest stójką, jednak w latach 60. XX wieku pojawiła się nowość – niewielki dekolt w łódkę, uważany wtedy za ekstrawagancki, a nawet nieco gorszący. Fason ten określano jako „styl Madame Nhu”, od nazwiska szwagierki prezydenta Diema, nieformalnej pierwszej damy Wietnamu Południowego. Charakterystyczna dla tej epoki jest też dopasowana linia podkreślająca biust oraz raglanowy krój rękawów.
Ten nowoczesny wówczas krój sprawdzał się zwłaszcza w jednobarwnej tkaninie. Tu żorżetę w jasnozielonym odcieniu „bananowego liścia” zdobią haftowane znaki pisma chińskiego o kroju specyficznym dla dawnego Wietnamu. Czytane po wietnamsku brzmią „Phuoc Loc Tho”, po chińsku: „Fu Lu Shou”, czyli „szczęście, bogactwo i zaszczyty, długowieczność”. Są to trzy popularne życzenia szczęścia w tradycji sinowietnamskiej. Suknię w latach 60. nosiła w Sajgonie i Paryżu matka ofiarodawcy, pani Truong Khac Hue. Niestety, nie zachowały się oryginalne spodnie.
Od lat 90. XX w., wraz z diasporą wietnamską, aó dài pojawiło się też w Polsce. Polskie Wietnamki, lub Polki wietnamskiego pochodzenia, zakładają je często na uroczyste okazje.
Aó dài – wietnamski strój kobiecy
Wietnam, Sajgon, lata 60. XX w.
Tkanina syntetyczna, szycie i haft maszynowy
MAP 21645, dar Philippe’a Truonga