3 marca w Japonii obchodzone jest Święto Dziewczynek, nazywane też Festiwalem Lalek – hina matsuri.

Na dwa tygodnie przed tym dniem w kultywujących tradycję japońskich domach stawiane jest stopniowane podium przykryte czerwonym materiałem – hinadan, a na nim lalki o szczególnym znaczeniu. Przekazywane z pokolenia na pokolenie lalki hina ningyō, nie pełnią funkcji zabawek dziecięcych. Ich prezentacja podczas święta ma zapewnić szczęście, zdrowie i powodzenie mieszkającym w domu dziewczynkom. Ważne jest też, aby lalki zostały schowane zaraz po święcie – inaczej właścicielka nigdy nie wyjdzie za mąż, a tego w tradycyjnym społeczeństwie należało unikać.

Przy aranżacji hinadan istotny jest każdy, nawet najdrobniejszy szczegół – kolejność, w jakiej lalki ustawiane są na podium, ich strój, akcesoria, a nawet grymas twarzy. Rozmieszczenie hina ningyō jest odzwierciedleniem reguł dworu cesarskiego z epoki Heian. Wszystkie lalki ubrane są w tradycyjne szaty z tego okresu.

Miejsce na najwyższym stopniu postumentu zarezerwowane jest dla pary cesarskiej. O stopień niżej ustawia się damy dworu, a dalej lalki przedstawiające pięciu muzyków dworskich. Kolejne stopnie podium zajmują dworscy urzędnicy i tancerze oraz służący.

Oprócz lalek na hinadan ustawia się akcesoria – miniaturowe meble, lampy, naczynia, sztuczne kwiaty. Popularną ozdobą są hishi mochi – ryżowe ciasteczka w kształcie romboidalnych liści ponikła słodkiego, zwanego też kasztanem wodnym.

Kolekcja hina ningyō, którą podarował Muzeum Pan Toshifumi Shibamoto składa się z piętnastu lalek oraz wielu miniaturowych akcesoriów.