Qi Baishi, „Świeży aromat i bogate barwy”, papier, tusz i farby wodne, Pekin 1954.

Qi Baishi (1864-1957) to najsłynniejszy malarz chiński XX wieku, u schyłku życia traktowany jako czołowy reprezentant i ambasador chińskiej kultury.

Liczne reprodukcje jego prac, w formie zwojów lub albumów wykonywanych w perfekcyjnej technice drzeworytu, otrzymywali w prezencie zagraniczni dyplomaci i dziennikarze. Innym aspektem jego wyjątkowej pozycji były wizyty oficjalnych delegacji, przybywających do Chin w ramach wymiany kulturalnej. Można przypuszczać, że dla około 90-letniego artysty było to nieco męczące, tym niemniej pogodnie przyjmował kolejnych gości, w tym artystów z Polski. W 1954 r. gościem takim był młody podówczas Andrzej Strumiłło, dla którego podróż do Chin i spotkanie z Qi Baishi stały się przełomowymi przeżyciami. Stary malarz podarował mu stworzoną podczas wizyty pracę, przedstawiającą wiosenny motyw kwitnącej czerwonej śliwy. W wiele lat później Andrzej Strumiłło przekazał ją w darze Muzeum Azji i Pacyfiku.

Andrzej Strumiłło, fotografia Qi Baishi przy pracy nad obrazem, Pekin 1954.