Podróż na wschód – wystawa w budowie

Muzeum Azji i Pacyfiku przez ponad czterdzieści lat pracy na rzecz popularyzacji krajów Azji i Oceanii funkcjonowało bez wystawy stałej. Przez ten okres trwały także nieustanne wysiłki na rzecz pozyskania funduszy na ten cel. W 2015 roku, dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, rozpoczęta została realizacja pierwszego etapu ekspozycji stałej.

We wrześniu 2016 otworzyliśmy pierwszą część wystawy stałej – Strefę Dźwięków. Ekspozycja poświęcona jest kulturom muzycznym Azji. Zwiedzający mogą nie tylko obejrzeć 120 przepięknych obiektów z muzealnej kolekcji, lecz także posłuchać brzmienia wybranych instrumentów i obejrzeć filmy prezentujące techniki gry na nich. Dla osób chcących sprawdzić własne zdolności muzyczne przygotowano możliwość wypróbowania kilku tradycyjnych instrumentów.

 

 

Wystawa w budowie

Uchwałą z 17 grudnia 2017 r. Sejmik Województwa Mazowieckiego zabezpieczył środki w wysokości 6.194.564 zł przeznaczone na realizację zadania „Podróż na wschód – nowa oferta kulturalna Muzeum Azji i Pacyfiku”. Był to kolejny, decydujący krok w kierunku realizacji kluczowego dla działania Muzeum projektu – ekspozycji stałej. W tym etapie powstaną galerie poświęcone kulturom Indonezji, Bliskiego Wschodu, Azji Centralnej i Mongolii. Ich otwarcie przewidywane jest na rok 2021.

Wystawa stała powstaje w nowym budynku, który Muzeum przejęło w 2013 r., na powierzchni obejmującej około 1100 m2. Projekt plastyczny wystawy, według koncepcji zespołu Muzeum, przygotowała warszawska pracownia Kłaput Project, współautorzy m.in. ekspozycji stałej Muzeum Powstania Warszawskiego, autorzy wystawy Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Muzeum Domu Rodzinnego Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach, Muzeum Ordynariatu Polowego w Warszawie oraz licznych wystaw czasowych, także plenerowych. Według projektu Kłaput Project zrealizowana już została w Muzeum Azji i Pacyfiku pierwsza część ekspozycji stałej – Strefa Dźwięków, nagrodzona w 2017 r. w konkursie na Mazowieckie Zdarzenie Muzealne „Wierzba”.

 

 

 

 

Podróż na Wschód – koncepcja wystawy stalej

Koncepcja wystawy stałej opiera się na pomyśle „Podróży na Wschód” – w świat kultur Azji i Oceanii widz ma wchodzić z perspektywy Europejczyka, niemal wprost z ulicy Warszawy. Podróż rozpoczyna się od najbliższych geograficznie i historycznie muzułmańskich krajów Bliskiego Wschodu. Poprzez niezwykle bogato reprezentowaną w zbiorach Azję Środkową – prezentację kultur Uzbeków, Turkmenów, Tadżyków i innych ludów, w tym także zróżnicowanego etnicznie Afganistanu – widz podąża do stepowych obszarów Mongolii i wyżynnego Tybetu, krain, które łączy religijna i artystyczna kultura buddyzmu.

 

 

Za symboliczną granicą Himalajów i Nepalu leżą Indie, z bogactwem barwnej i różnorodnej kultury hinduistycznej. Dalej zwiedzający przechodzą do strefy Azji Południowo-Wschodniej, gdzie religijne i artystyczne wpływy indyjskie odcisnęły wyraźny ślad. Ekspozycja rozdziela się tu na obszerną część poświęconą Birmie (Myanma) – jedyna w Polsce kolekcja sztuki tego kraju prezentuje niezwykły przepych rzeźby, małej architektury i rzemiosła artystycznego – oraz ciąg, który poprzez obszar Złotego Trójkąta, Laos, Tajlandię i Kambodżę prowadzi do Wietnamu, reprezentowanego przez sztukę religijną, ludową i dekoracyjną. Obie ścieżki zbiegają się znowu, aby poprowadzić do Chin, przedstawionych z naciskiem na kulturę tradycyjną okresu późnego cesarstwa i jej kontynuację. Mała przestrzeń zainspirowana wnęką tokonoma poświęcona jest Japonii.

Dalej wreszcie otwiera się galeria indonezyjska, z prezentacją największej i najpełniejszej, założycielskiej kolekcji zgromadzonej przez Andrzeja Wawrzyniaka. Jej centralnym punktem ma być pawilon z instrumentami gamelanu – klasycznej orkiestry – oraz teatrem cieni, dookoła zaś znajdą się aranżacje poświęcone poszczególnym wyspom Archipelagu i najistotniejszym elementom ich kultur. Od Indonezji prowadzi odgałęzienie do przestrzeni Pacyfiku, a konkretnie Melanezji, zupełnie odmiennej od wcześniejszych stref ekspozycji, ze zbiorami pochodzącymi przede wszystkim z Nowej Gwinei i Vanuatu. Ostatnia część ekspozycji będzie poświęcona kulturom muzycznym Azji, gdzie instrumenty będą prezentowane wraz z nagraniami i materiałami filmowymi.

Taki układ ekspozycji pozwoli zarówno przedstawić zwiedzającemu kultury Azji w czytelnym, geograficznym układzie, jak i możliwie najpełniej zaprezentować zbiory Muzeum poprzez wybór najciekawszych i najcenniejszych eksponatów z kolekcji liczącej dziś 23 000 obiektów. Poszczególne przestrzenie zaprojektowane są w zróżnicowany sposób – oprawa plastyczna ma podkreślać niezmierną rozległość oraz rozmaitość pejzażową i kulturową regionów, przez które prowadzi „podróż”. W projekcie znalazły się nowoczesne rozwiązania techniczne, pozwalające wzbogacić ekspozycję o dodatkowe efekty wizualne i materiały dokumentacyjne. Główny nacisk położono jednak na kontakt z autentycznymi, często unikatowymi w skali polskiej, a nawet europejskiej, obiektami, które przez długie lata tylko fragmentarycznie i czasowo udostępniane były publiczności.

 

 

Obecnie cały czas trwają prace i przygotowania do otwarcia ekspozycji stałej.
Otwarcie ekspozycji planowane jest na pierwszą połowę 2022 roku.